tijdloze.rocks

Misschien wanneer David Gilmour of Roger Waters het tijdelijke met het eeuwige wisselen…. Maar dat wensen we hen vanzelfsprekend nog niet toe.

Zien we PF ooit met 3 nummers bij de eerste 10?

Vele mooie analyses en terechte commentaren lees ik hier nog aan de andere kant van ‘23. Er zijn een paar grote artiesten van wie ik dacht dat ze echt tijdloos waren, maar die volledig ontbreken (zeker als je maar 2023 songs meetelt). In de eerste plaats Rod Stewart en Robert Palmer. Ook de - misschien iets minder tijdloze maar steengoede - Graham Parker. Verder een aantal bands die voor mij meer noteringen verdienen, zoals bv. The Sound, Echo & the Bunnymen, Rainbow, maar ook de recentere Bear’s Den. En een band die ik een zeer warm hart toedraag maar er nooit zal inkomen is The Comsat Angels. Voor alle bovenstaande zou ik maar al te graag een paar nummers inruilen van de naar mijn oordeel te overvloedig genoteerde Arctic Monkeys, Tool, Rammstein… Persoonlijke smaak he, en niks tegen die gasten. Voor 2024 kijk ik uit naar een geweldige come-back van Starman… en een plaatsje opschuiven van Wish You Were Here zodat het op z’n 50ste verjaardag de toppositie kan halen.

@Lennon: akkoord, we moeten op zoek naar een muziekleerkracht met goeie smaak die zijn leerlingen kan overtuigen erop te stemmen!

Het is inderdaad niet ondenkbaar dat we een Tijdloze 100 zonder The Stones krijgen in de toekomst, hetzelfde kan gezegd worden van The Doors. Spijtige evolutie, net zoals The Beatles die er met slechts 1 track in staan. Ook in de podcast werd er terecht aangehaald dat het opvallend is dat The Fab Four zo weinig vertegenwoordigd zijn. Ook van The Beach Boys werd terecht opgemerkt dat deze helemaal nergens te bespeuren zijn (nog nooit in de top 100). Ik zou maar al te graag een aantal liedjes van de huidige 100 willen inwisselen voor een aantal liedjes van voorgaande bands (Let It Be, Here Comes The Sun, Angie, Light My Fire, God Only Knows, ...) Doe daar ook Imagine bij van John Lennon. Toch allemaal stuk voor stuk tijdloze songs die je in de bovenste regionen hoort terug te vinden.

we mogen ons zorgen beginnen maken over The Rolling Stones :) Een groep die in alle 36 Tijdloze 100's stond maar nu op 90 en 85 staan, dus dicht bij een exit

knap werk, dacht deze ochtend toen ik las dat black terug won: 'zo een graph die positie over tijd weergeeft van een nummer zou cool zijn, eens zien of ik bij stubru een database kan vinden', en kijk! Het bestaat al, en beter :)

@ssstijn80: ergens deze week zal ik dezelfde berekening eens maken op de Tijdloze zelf. Persoonlijk vond ik het programma van de tijdloze op TV dit jaar nu ook niet zo goed. Het ging meer over de gasten dan over de tijdloze en dan nog meer over de countdown zelf. Eigenlijk vond ik hetgene wat Bent Van Looy en Lennert Coorevits te vertellen hadden nog het interessantste. Wat ik vooral grappig vond was dat ze metr veel moeite aan Roos nog een weetje over de Tijdloze probeerden te ontfutselen en dat ze zei: ok, iets kleins dan... we zitten met een enorme stijger. Voor mij was dat het enige onverwachte dat er gebeurde in de tijdloze. De enige 2 andere fenomenen waren vooral de stijging van Troy (wat dus niet onverwacht was) en dat Black opnieuw op 1 kwam te staan omdat de hype rond Fleetwood Mac toch wel lijkt weg te ebben. Voor de rest waren de stijgers en dalers minem of een voortzetting van vorig jaar. Ook qua exits en nieuwkomers niet veel bijzonders. ik heb wel de indruk dat het tijdperk van de hardere gitaren zoals Metallica en Iron Maiden stillaan voorbij is en dat er een (mooi) evenwicht is gekomen tussen de jaren 70/80/90/00 (allen ongeveer evenveel nummers in de lijst) Voor de rest heb ik als lijstenmaker meer genoten van de countdown dan van de Tijdloze zelf want als die 2 grote stijgers er niet inzaten was er amper iets van plaats verschoven, zeker in de hoogste posities. (en 1 of 2 plaatjes naar voren of achter tel ik nu niet echt als verschuiven. Wat niet weg neemt dat die laatste dag van het jaar heel sfeervol vind. Eigenlijk zitten er redelijk wat nummers tussen die helemaal niet mijn ding zijn maar ze klinken voor 90% wel allemaal tijdloos en nostalgish als je ze die dag hoort. Ik denk dat ik dan ook al luister sinds de 3e of 4e uizending. Voila daarbij ook nog eens mijn impulsieve gevoelsmatige evalutie van de Tijdloze.

@Hofman R: allé, ik zal het nog eens uitleggen ;) Volgens mij zijn het volgende oorzaken: 1 De song stond misschien niet in de keuzelijst van stubru dit jaar , dus weinig mensen hebben er aan gedacht daardoor om het als extra stem op te geven 2 De man heeft het record van meeste noteringen met 29 stuks. Zoveel keuze en de mensen dachten dat het veilig stond en gaven hun stem aan een ander song van hem

Mooie berekening Johan maar ik vind dat je enkel rekening moet houden met "De Tijdloze". In het programma op Canvas was het haast dagelijks over Taylor Swift terwijl haar hoogste nummer op 504 was. Commercieel gedoe hoor! Vind ik niet kunnen.

Opvallend dat Starman van David Bowie van plaats 171 vorig jaar wegvalt uit de lijst. Hoe is zoiets te verklaren?

Ik zag in de chatbox iets passeren van een afspeellijst op Apple Music, beschikt er iemand over een complete lijst die ik kan volgen? Zou leuk zijn om de lijst zo wat te herbeleven en nieuwe favorieten te ontdekken.

Mooie statistiek, Johan. Zet veel in perspectief! En het is een goede reminder (aan mezelf) om volgend jaar te stemmen op Kendrick Lamar. Daarnaast toch ook een campagne om Paranoid Android naar boven te duwen. Dat is nu echt een nummer die we in de top 20, en niet in de top 80 regionen mogen zien staan in lijstjes als deze.

Zeer mooie statistiek!

Ik heb ondertussen een berekening gemaakt van hoe goed of slecht de artiesten het dit jaar in de lijst hebben gedaan. (maw. hoeveel procent zijn er op vooruit of achteruit gagaan) 3 opmerkingen 1- Ik heb wel alleen maar rekening gehouden met artiesten die meer als 5 noteringen hadden in de lijst. 2- ik heb alleen de lijst tot en met nr 2022 genomen anders kon ik de vergelijking met vorig jaar moeilijk maken. 3- sommige artiesten uit deze lijst staan niet met 5 nummers in de huidige lijst. Maar om de berekening te maken heb ik ook de nummers moeten toevoegen die dit jaar uit de lijst zijn weggevallen waardoor sommige artiesten wel aan 5 nummers komen. 1 40,0 % Taylor Swift 2 34,0 % Tina Turner 3 32,5 % Sinead O'Connor 4 19,5 % Bruce Springsteen 5 19,3 % The Smashing Pumpkins 6 15,1 % Lana Del Rey 7 14,8 % Lenny Kravitz 8 14,6 % Arsenal 9 13,2 % Blink-182 10 12,3 % Roy Orbison 11 11,2 % Beyoncé 12 11,0 % Tool 13 10,9 % T.C. Matic 14 10,8 % Blur 15 9,1 % Talking Heads 16 7,9 % Pink Floyd 17 7,7 % Bob Dylan 18 7,7 % Billy Joel 19 7,3 % Paul Simon 20 7,2 % Sonic Youth 21 7,0 % Mumford & Sons 22 6,8 % Joy Division 23 6,5 % George Michael 24 6,0 % Elton John 25 6,0 % Skunk Anansie 26 5,7 % Queens of the Stone Age 27 5,6 % ABBA 28 4,4 % De Kreuners 29 4,4 % Simple Minds 30 4,4 % Marvin Gaye 31 3,3 % Tom Waits 32 2,9 % Daft Punk 33 2,9 % Amy Winehouse 34 2,6 % Adele 35 2,6 % dEUS 36 2,6 % Madonna 37 2,4 % Radiohead 38 2,1 % Peter Gabriel 39 2,0 % Live 40 1,8 % Creedence Clearwater Revival 41 1,6 % The Beatles 42 1,5 % PJ Harvey 43 1,4 % AC/DC 44 1,1 % Lou Reed 45 1,0 % U2 46 0,8 % Jeff Buckley 47 0,6 % Simon & Garfunkel 48 0,5 % Linkin Park 49 0,4 % Oasis 50 0,3 % Stevie Wonder 51 0,2 % Led Zeppelin 52 -0,2 % Foo Fighters 53 -0,4 % Kings of Leon 54 -1,0 % Limp Bizkit 55 -1,4 % Bob Marley & the Wailers 56 -1,7 % Roxy Music 57 -1,8 % The Police 58 -1,8 % Eminem 59 -1,8 % Dire Straits 60 -2,0 % Muse 61 -2,0 % Depeche Mode 62 -2,0 % Nirvana 63 -2,2 % Green Day 64 -2,3 % Beastie Boys 65 -2,4 % The Rolling Stones 66 -2,9 % The National 67 -3,0 % Patti Smith 68 -3,4 % The Smiths 69 -3,5 % Blondie 70 -3,6 % Metallica 71 -3,6 % Red Hot Chili Peppers 72 -3,8 % The War on Drugs 73 -3,8 % Balthazar 74 -3,9 % Michael Jackson 75 -4,2 % Black Sabbath 76 -4,3 % Aretha Franklin 77 -4,3 % The xx 78 -4,3 % Bjork 79 -4,4 % Neil Young 80 -4,5 % Florence + the Machine 81 -4,7 % INXS 82 -4,9 % Prince 83 -5,2 % Noordkaap 84 -5,3 % Gorki 85 -5,4 % Elvis Presley 86 -5,5 % Nina Simone 87 -5,5 % Editors 88 -5,7 % Pixies 89 -6,1 % Moby 90 -6,2 % Pearl Jam 91 -6,4 % The Doors 92 -6,7 % The Killers 93 -6,7 % Johnny Cash 94 -7,6 % Placebo 95 -7,8 % Queen 96 -7,8 % Leonard Cohen 97 -8,2 % Jimi Hendrix 98 -8,2 % The Cure 99 -8,7 % R.E.M. 100 -8,7 % Coldplay 101 -8,8 % Guns n' Roses 102 -9,0 % Massive Attack 103 -9,4 % Nick Cave 104 -9,8 % David Bowie 105 -10,0 % Zornik 106 -10,1 % Fleetwood Mac 107 -10,2 % Arcade Fire 108 -10,4 % Eels 109 -10,6 % Bon Iver 110 -11,0 % Alanis Morissette 111 -11,2 % The Who 112 -11,7 % De Mens 113 -12,0 % Rage Against the Machine 114 -12,2 % Iron Maiden 115 -12,4 % Kate Bush 116 -12,5 % alt-J 117 -12,6 % Arctic Monkeys 118 -14,0 % Oscar and the Wolf 119 -14,9 % Arno 120 -16,1 % Rammstein 121 -21,9 % Kendrick Lamar

Goede editie en dank voor deze perfecte website. Pijnlijk dat je op StuBru haast niks kan vinden over deze lijst. Als fan van Radiohead ben ik zeer tevreden over de vele noteringen maar dit resulteert dan wel in een minder sterke aanwezigheid in de Top 100. In het verleden, toen we nog niet wisten wat er buiten de lijst stond, stemde iedereen meer op nummers uit de Top 100. Wat is er gebeurd met "Big Love" en "Starman" want die zijn plots niet meer terug te vinden in de countdown? Verder ben ik niet zo'n fan van "Cold Little Heart" en "The Sound Of Silence" want het voelt niet aan als tijdloos. Op naar volgend jaar!

Na een kort nachtje, man wat slaap ik altijd slecht na Oudejaar, heb ik de tijd genomen om de Tijdloze eens onder de loep te nemen. Het spannendste bevond zich zeker onderaan en bovenaan bleef ik wat op mijn honger zitten. Toch werden voor mij enkele trends duidelijk, alsook probeerde ik al wat verder te denken. Deze zaken zou ik graag met jullie delen, dus bij deze! BOVENSTE REGIONEN In de top20 vind ik maar 3 zaken merkwaardig, want meer dan de helft ervan blijft staan of gaat maar 1 bank vooruit/achteruit. Dit was ook het geval voor de wissel aan de top tussen The Chain en Black, maar desondanks toch één van de drie zaken die ik wenste te belichten. Daarnaast komt Troy (terecht) de top20 binnengestormd en dat meteen op plek 4. Gigantisch blij hiervoor, al verwacht ik volgend jaar een daling, hopelijk wel nog steeds in de top20! Tot slot steeg 505 niet door naar de top10, maar doet het door op plek 20 te stranden de omgekeerde beweging. Met maar 3 stijgers op een totaal van 20 noteringen in de Countdown, wat eveneens 4 minder is dan het jaar ervoor, bevond Arctic Monkeys zich duidelijk in de hoek waar er klappen vielen… STATISCHE MIDDENMOOT (?) Als we van boven naar beneden verdergaan, dan komen we al snel de derde sterkste stijger ooit tegen: Cold Little Heart van Michael Kiwanuka op plek 24. Zelf stem ik er al 2 jaar op, dus wat ben ik hier blij mee! Hopelijk kan het volgend jaar wat standhouden, wat ik verwacht, net zoals Iron Sky van Paolo Nutini dat dit jaar bewees op plek 31. Verder zie je hier wat ‘double digit’ stijgers, die ik soms niet meteen verwacht had en soms wel. Dat Foo Fighters, Bruce Springsteen en QOTSA gingen doorstijgen; die kans achtte ik groot door de goede passage op de weide van Werchter of anticipatie op het optreden dat nog moet komen. De eerste twee kregen ook beiden een extra notering in de heilige lijst en QOTSA staat nu met 4 nummers in de regionen 100-200, met fan favorites zoals A Song For The Dead en Little Sister, dus benieuwd of deze trend zich de komende edities doorzet. In omgekeerde zin zien we dan Fleetwood Mac en Iron Maiden. Ook Rammstein deed het met Sonne minder goed dan vorig jaar en Deutschland kwam er (verrassend) niet in. Mijn zienswijze is dat de aantijgingen aan het adres van de frontman hier zeker een rol in spelen, want naar analogie blijft Arcade Fire het ook slecht doen. Zonde, want deze bands hun muziek kan ik net heel erg pruimen… ONDERAAN DE HOOP Daar komen we al snel de sterkste daler tegen van dit jaar, na vorig jaar binnen gekomen te zijn op plek 37 door de hype van Stranger Things: Running Up That Hill van Kate Bush (60). Deze terugslag had ik verwacht en ik verwacht nog een paar jaartjes totdat het eruit ligt. Aangezien ik zelf een grotere fan ben van Wuthering Heights van haar, zou ik er alleszins niet van wakker liggen. (Oer)klassiekers in de Tijdloze als Where Is My Mind, Love Will Tear Us Apart, That Look You Give That Guy, Gimme Shelter, All Along The Watchtower en Oh La La La zakken allemaal meer dan 10 plaatsen. Waar ik me bij de eerste helft hiervan nog geen zorgen maak om eruit te vallen volgende editie, vrees ik dat de andere helft dat lot wel bestemd is (maar gezien de nummers zou ik dat niet zo erg vinden). Space Oddity is daarnaast op plek 99 alarmerend, en het was al niet zo’n goed jaar voor Bowie gezien het plotse verdwijnen van Starman uit de gehele Countdown, maar ik verwacht dat het volgend jaar genoeg stemmen zal krijgen om zelfs weer wat te stijgen. Om dit stukje ook nog af te sluiten met een positieve noot kunnen we enerzijds naar Editors kijken, die er nu weer tweemaal instaan met allerminst mijn favoriete nummers van hen, maar anderzijds ook naar Yellow van Coldplay. Vooraf verwachtte ik deze als een exit, maar het stijgt gewoon door naar plek 72. Ook Kashmir, November Rain en Time deden het heel goed door allemaal 14 banken vooruit te gaan! EXITS & (RE-)ENTRIES Afsluiten doe ik traditiegetrouw met de nieuwkomers in de Tijdloze te bekijken, maar ook de nummers waarvan we afscheid dienden te nemen. Met geen enkel van de 8 exits had ik moeite, wat vorige jaren toch wel al anders is geweest. 7 ervan situeerden zich vorig jaar ook in de laatste 12 plekken, dus grote verschuivingen waren er ook niet meteen (uitgezonderd van Feeling Good dan, dat vanuit plek 71 eruit is getuimeld). Met de nieuwkomers ben ik over het algemeen tevreden. Dat Florence Welch erin staat, daar kan ik mee leven. Ik werd er eerst niet laaiend enthousiast van, maar toen ik het hoorde weerklinken als 93e dacht ik “oké, dit valt niet uit de toon.” Heel blij verder dat Disarm na 7 gemiste edities weer in de top100 te vinden is, terwijl het voor Housewife 1 jaar minder lang geleden is en deze had ook voor mij niet gehoeven. Hetzelfde gevoel heb ik ook bij The Pretender (80) en Papillon (78), al denk ik dat deze noteringen wel even zullen standhouden na slechts 1 editie eruit gevallen te zijn. Tot slot mag Talking Heads er van mij zeker in, al kende ik de hoogste nieuwkomer van deze jaargang niet, en zowel Dancing In The Dark als Nothing Compares 2 U zijn voor mij niks meer dan een fijne passage along the way en mogen volgend jaar weer hun biezen pakken om plaats te ruimen voor betere platen. Dan denk ik meteen aan Welcome To The Black Parade, dat door een immense stijging van meer dan 150 plekken nu op 140 staat. Maar ook Under The Pressure (107) en Telegraph Road (122) zie ik er mogelijks in komen, al hebben beide desbetreffende bands reeds voldoende noteringen in de heilige lijst voor mij. We zullen het zien!

stijn, ondanks de problemen, dank u voor jullie inzet en volgend jaar zijn weer opnieuw bij

Beste wensen music die hards! Wat een editie…. Veel emoties, veel fun, beetje frustratie (my starman…. black ook niet mijn ding…) maar toch serieus genoten - we moeten sportief blijven he. Dank voor de toffe sharing van opinies, kennis, smaken…. Special thanks Stijn en tafkat voor de prachtorganisatie en -analyses. Cheers!

Once you go Black, you never go Fleetwood Mac